Sytuacje, w których zazdroszczę mojemu psu

*Uwaga! Ten post jest napisany czysto humorystycznie i nie należy brać go na poważnie.*

Pomysł na napisanie tej notki wpadł mi dosyć dawno podczas jednego dłuuuugiego spaceru. Nie byłam pewna co do niego, ale jednak powstał i został opublikowany.
Zapraszam!



1. Może załatwić swoje potrzeby fizjologiczne kiedy chce.

Jesteśmy ok. 7km od domu, wszędzie wokół pola, kilka domów co chwilę przejeżdża jakiś rower, a tu nagle poczujemy silną potrzebę skorzystania z toalety i patrzymy jak nasz pies w spokoju się załatwia.


2. W zimę nie musi zakładać na siebie 3 ton ubrań.

Nie musi na siebie zakładać nic, od razu jest gotowy do wyjścia, a ja muszę się ubierać i ubierać, warstwa na warstwę, ale i tak jak w końcu wyjdę to okazuje się, że jest mi za ciepło lub za zimno. :|

3. Dostaje mnóstwo smakołyków.

Tak, zdaję sobie sprawę, że ich nadużywam. :p

4. Nie ogranicza go czas.

Nie musi się przejmować, że gdzieś nie zdąży, albo o czymś zapomni. Jest po prostu uzależniony ode mnie.

5. To nie on musi po sobie sprzątać.

Wiadomo, każdy człowiek, który ma jakikolwiek szacunek dla drugiej osoby, sprząta po swoim psie. Dla mnie jest to dla mnie nic przyjemnego, a szczególnie, gdy nigdzie w pobliżu nie ma kosza, lub odchody są rzadsze (no ale co kto lubi). To właściciel musi zbierać bobki po swoim pupilu, a nie on.

To już koniec. Podobał Wam się post?

Pozdrawiamy Julia &Jumper
PS Przepraszam za tą grafikę, ale jestem na wyjeździe.